De enige samenlevingsvorm die de wet kent, is het huwelijk. Voor het ongehuwd samenwonen kent de wet dus geen regels. Bij samenwonen denken we vooral aan man en vrouw, die niet willen trouwen; maar ook familieleden of vrienden kunnen gaan samenwonen. Toch worden samenwonende bestraft i.p.v. beloond. Waarom is dat?
Samenwonen niet beboeten maar belonen
De woningnood kan op veel manieren worden bestreden. Stop bijvoorbeeld met al die financiële nadelen voor wie woonruimte wil opgeven, door samen te wonen of een kamer onder te verhuren. Dat schrijft Frank Wassenberg, woningmarktdeskundige bij Platform31, in de Volkskrant.
Allerlei regels ontmoedigen mensen om te gaan samenwonen. Een paar voorbeelden: AOW voor twee alleenstaanden is een stuk hoger, dan de AOW als familieleden, broers, zussen of vrienden in één huis gaan wonen. Ondanks het ontbreken van een romantische relatie gaan de bewoners er allen financieel fors op achteruit. En dat terwijl er bij samenwoning ook nog eens ergens anders, een huis leegkomt.
Ook vereenzaming is een groot probleem. Met een leeftijdsgenoot in huis heeft men altijd aanspraak. Senioren die alleen wonen vragen aanzienlijk meer zorg. Door samenwonen letten ouderen beter op elkaar en kunnen ze op tijd hulp inroepen. Senioren die samenwonen leven langer.
Overheid: “Senioren die samenwonen zijn minder kosten kwijt. Halvering van de AOW is daardoor reëel”. Deze stelling is niet correct:
De kosten voor twee personen in huis zijn niet minder. Er wordt juist iets meer stroom verbruikt. Er is bijvoorbeeld meer was en plas. Betekent meer water en vaker schoonmaken. Er wordt vaker gekookt en gestookt. De gemeentelijke belastingen en boodschappenrekeningen zijn hoger.
Voor alleenstaande AOW-ers is de term samenwonen niet duidelijk. Wanneer woon je echt samen en wanneer ziet de Sociale verzekeringsbank, het als samenwonen. Per regio lijkt de criteria te veranderen. Om al die regels glad te strijken zou een samenwoonbonus een oplossing zijn. Een samenwoonbonus zou een eenvoudiger instrument zijn dan de vergroting van het woningaanbod of beperking van de migratie, en ook nog eens sneller te realiseren, aldus Wassenberg in de Volkskrant.